De geschiedenis van de film : deel 3 : Sergei M. Eisenstein

Eisenstein werd geboren in Rusland op 23 Januari 1898.Hij studeerde af als bouwkundige en architect.Na zijn dienst bij het rode leger sloot hij zich aan bij het Moskouse "Proletkult Theater".

Hij verdiepte zich daarna in film-theorie en -praktijk en draaide in 1925 zijn eersteling " Statsjka " ( Staking ). 

Eisenstein viel dadelijk op door zijn aparte stijl waarin hij montagetechnieken gebruikte om de toeschouwer te beïnvloeden en meer bij het gebeuren te betrekken.Toen al kwam hij als trouw socialist regelmatig in aanvaring met Stalin en de autoriteiten.

Kort na "Statsjka" draaide Eisenstein,in opdracht van de staat,zijn absolute meesterwerk

" Bronenosets Potyomkin " (Battleship Potemkin).Het was wederom de uitzonderlijke montage die zorgde voor een reeks opmerkelijke en ongeziene scenes,waarvan de scene op de trappen van Odessa een stukje filmgeschiedenis is.

In 1928 volgde"Oktyabr "(Oktober),alweer in opdracht van de staat.

In 1929 werd Eisenstein door Stalin naar Amerika gestuurd maar de gemaakte overeenkomsten met Paramount gingen niet door.Eisenstein trok dan maar naar Mexico om te beginnen aan een gedramatiseerde documentaire "Que Viva Mexico".De opnames werdeen gestaakt en Stalin riep Eisenstein terug naar Rusland toen hij er van verdacht werd contacten te hebben met Lev Trotski (toen staatsdvijand nr.1).

Ook bij zijn volgende projecten bleef Eisenstein hinder ondervinden van het regime." Alexander Nevski " werd bijzonder goed onthaald maar uit roulatie genomen toen Stalin het " Molotov Ribbentropact " afsloot met Nazi-Duitsdland.

In 1945 startte Eisenstein aan zijn grootste project " Ivan Grozny ".Hij zou zijn film over de tsaar draaien in drie delen maar slechts deel één kreeg de goedkeuring van Stalin.Deel twee werd verboden en van deel drie werden alle beschoten beelden vernietigd.

Even leek het erop dat Eisenstein zou inbinden en na aandringen van Stalin de films zou herbewerken maar we zullen dit nooit met zekerheid kunnen zeggern daar deze filmpionier overleed aan een hartaanval op 11 Februari 1948.

Sla Pa Ring:Erlend & Steinjo

Toen jullie voor het eerst kennismaakten met "Evil Ed's Nasty Corner had ik op mijn profiel vermeld dat ik een beetje gestoord was maar dan wel prettig,wel deze beide heren zijn dit ook.

Veel achtergrondinformatie is er over Erlend & Steinjo niet te vinden maar ze hebben in Noorwegen een televisieshow (kan ook fake zijn want die gasten zijn echt gestoord) met de naam Sla Pa Ring. 

 

Op een heerlijke doldwaze manier brengen zij hommages aan hun idolen (nou ja) uit de muziekwereld.

Luister en geniet van Eros Ramazzotti,Michael Jackson,Gary Moore en Tokyo Girls.

Hun "Oh my God" staat in de lijst van "The worst video ever",maar dit was uiteraard de bedoeling.

In "Flashdance" tonen de heren hun danskwaliteiten !?!?!?

Ze maakten een mini-macho-musical "Fight for your right".

Erlend & Steinjo werkten ook nog mee aan "Gods of Thunder - A Norwegian Tribute To Kiss" en brachten daarop "Rock 'n Roll All Night".

Hun eigen kijk op de erotische Franse film "Bilitis" slaat alle verbeelding en is absoluut niet geschikt voor al te gevoelige kijkers.

Have Fun !!!!! 

Zwarte humor en extreem geweld in cartoonstijl:Takashi Miike

Takashi Miike werd geboren in Osaka,Japan op 24 Augustus 1960.

Alhoewel hij zelf beweerd niet veel tijd op de schoolbanken te hebben doorgebracht studeerde hij af aan de "Yokohama Vocational School of Broadcast and Film".

Na enkele televisieproducties schakelde Miike over op "direct to video V-cinema" om zo zijn creatieve vrijheid te behouden en de sencuur te ontlopen.

In eigen land kreeg Miike het publiek op zijn hand met "Shinjuku Triad Society"(1995) maar de internationale doorbraak kwam er pas met "Audition" en "Dead or Alive" beiden uit 1999.

Miike creëerde een heel aparte stijl waarin zinloos en extreem geweld,sexuele perversiteiten en schokkende scenes werden overgoten met een sausje van macabere zwarte humor.Zijn film leken wel tot leven gekomen "cartoons in manga-stijl",gedraaid met een ongeziene visuele flair steeds zoekend naar de grenzen van het toelaatbare.
Een mooi voorbeeld van Miike's diversiteit is ongetwijfeld "The Happiness of the Katakuris",een bizarre muzikale horror-komedie met vreemde animatiesscenes,b-movie ingrediënten en,jawel,zombies.

Af en toe maakte Miike ook meer commerciele producten zoals "One Missed Call" en "The Great Yokai War" om nadien dan weer vettig uit te pakken met o.a. "The Box" uit "Three Extremes" en "Imprint" uit de serie "Masters of Horror".

 

De meest controversiële film van Miike is ongetwijfeld "Ichi The Killer" gebaseerd op een manga met dezelfde naam.Het extreme sexueel geweld tegen vrouwen zorgde ervoor dat de film in veel landen door de sencuur onder handen werd genomen.In de Benelux is gelukkig een ongeknipte versie op dvd uitgebracht.

Het is onduidelijk hoe ver Miike in de toekomst zijn grenzen nog zal verleggen maar wie er niet genoeg kan van krijgen moet zeker ook "Visitor Q"(bizarre familiefilm ?),"Zebraman"(satire op de superhelden) en "Sukiyaki Western:Django"(western) even bekijken.

De geschiedenis van de film : deel 2 : D.W.Griffith

D.W.Griffith werd geboren op 22 Januari 1875.

D.W.Griffith

Toen hij als jonge knaap zijn vader verloor moest hij al snel allerlei baantjes aannemen om het gezin mede te helpen onderhouden.Tussendoor trachtte hij aan toneelwerk te doen zowel als acteur als schrijver.

Zo kwam Griffith bij  "Biograph" terecht waar hij zijn eerste korte films draaide zoals "The Adventures of Dollie"  en "In Old California".

Griffith was overtuigd dat langspeelfilms rendabel konden zijn en draaide "Judith of Bethulia" voor Biograph.Toen de studio zijn film niet wilde verdelen (wegens te lang) werd hij medeoprichter van "Triangel" om meer vrijheid te hebben voor zijn projecten.

"Birth of a nation" gebaseerd op "The Clansman" van Thomas Dixon..Alhoewel de film een groot commercieel succes werd,kreeg Griffith steeds meer kritiek op zijn film door de racistische inslag en de verering van de Ku Klux Clan (leden van de klan werden aanzien als een soort helden die de orde handhaafden en ze desnoods met geweld herstelden).

Als antwoord op de kritiek en zoals hij zelf beweerde,de onverdraagzaamheid van personen tegenover andere personen hun standpunt,draaide Griffith "Intolerance".De film,heden ten dage terecht als een meesterwerk aanzien,flopte totaal en Griffith ging bankroet.

Faiebanks,Pickford,Griffith and Chaplin

Enkele jaren later richtte hij samen met Charlie Chaplin,Mary Pickford en Douglas Fairbanks "United Artists" op en draaide nog enkele meesterwerkjes zoals "Broken Blossoms","Way Down East" en "Orphans of the storm".

Op het einde van zijn carrière werkte hij nog mee aan talrijke films,vooral als producent,zoals "San Francisco" (over de aardbeving van 1906) en "One Million B.C." (op eigen verzoek niet vermeld op de filmrol).

Griffith stierf in 1948 in een ziekenwagen op weg naar het ziekenhuis aan een hersenbloeding.

Tromania

Midden de jaren zeventig begonnen Lloyd Kaufman en Michael Herz met het draaien van allerlei ranzige sexkomedies waaronder   "The First Turn-On! ".Beide heerschappen namen voor hun bijzondere low-budget films zowel de regie,de productie als de distributie voor hun rekening.

The Toxic Avenger

Na enkele jaren ploeteren in de onderwereld van de cinema kwam de doorbraak er met   "The Toxic Avenger   " uit 1985.Deze bijzonder gewelddadige,duistere superheld horrorkomedie werd uiteindelijk het uithangbord voor   "Troma Entertainment ".De film kreeg niet alleen een aantal,al dan niet succesvolle vervolgen,er volgde ook een tekenfilmserie en een musical.

Naast   "The Toxic Avenger   " lieten Kaufman en Herz nog enkele merkwaardige producties op ons los.

Tromeo & Jliet

 

In   "Tromeo and Juliet   " steken beide heren de draak met Shakespear's bekenste toneelstuk.

Rabid Grannies

In 1988 lieten de heren zowaar een Belgisch vehikel op ons los nml.  "Les Mémés Cannibales  " van Emmanuel Kervyn beter bekend als   "Rabid Grannies  ".Dit onwaarschijnlijk horrorspektakel is voor de internationale markt Engels ingesproken wat op zichzelf al voor de nodige hilariteit zorgt.

Cannibal:The Musical

Laatst was er ook nog   "Cannibal!The musical   " van niemand minder dan Trey Parker ( South Park).

Wie mijn blog   "Evil Ed's Nasty Corner   " volgt heeft al kennis gemaakt met een der laatste Troma-producties   "Poultrygeist:Night of the Chicken Dead "

Blog extra "Killer Condom   "

Sexy: "Killer Condom"

De geschiedenis van de film : deel 1 : Georges Méliès

Georges Méliès

Georges Méliès werd geboren op 8 December 1861 in Parijs.

Hij was de zoon van een rijke laarzenmaker maar zag het niet zitten om in diens voetsporen te treden en verkocht de zaak van zijn vader om theater Robin-Houdin te kopen in Parijs.

Aanvankelijk kwam hij aan de kost als goochelaar maar toen hij in 1895 een voorstelling bijwoonde van de "Cinematograaf" van de gebroeders Lumière wilde hij niets liever dan experimenteren met deze nieuwe technologie.

Cinematograaf

In 1897 bouwde hij een filmstudio in Montreuil en draaide daar zijn eerste films.

Méliès onderscheidde zich van de andere filmpioniers omdat zijn films een verhaal vertelden en niet zomaar bewegende beelden waren van diverse gebeurtenissen uit die tijd.

Zijn films waren ook vrij lang voor die tijd en hij was de eerste die experimenteerde met allerlei trucages.

Méliès,die zijn films nog steeds vertoonde in zijn theater en op allerlei kermissen,kreeg het moeilijk om financieel gezond te blijven toen Gaumont en Pathè de eerste bioscopen openden.

In 1914 moest de befaamde filmpionier zijn thater sluiten en raakte hij bankroet.

Jaren later werd Méliès opgemerkt bij het station Gare Parnasse waar hij samen met zijn vrouw in een kiosk werkte.

Voor zijn werk als filmpionier kreeg Méliès in 1931de hoogste en belangrijkste Franse nationale onderscheiding "La Legion d'honneur".

"Voyage dans la lune" - 1902 -14min.

Een groep wetenschappers ondernemen een maanreis,beleven spannende avonturen en worden bij hun terugkeer op aarde als helden ontvangen.

"Le Voyage de Gulliver" - 1902 -4min.

Met de hand ingekleurde filmversie van "Gullivers Travels" van Jonathan Swift.